Dla M.

Dziś moja wakacyjna miłość ma urodziny. Dziś urodziny ma Miłość Mojego Życia.


Wiem, że brzmię sentymentalnie, nic to.

Bo wiecie, naprawdę zazdroszczę samej sobie. Ostatnio O. powiedziała coś, co mnie uderzyło. Prostota podszyta naiwnością, ale cholernie prawdziwa. Powiedziała, że czasem wydaje jej się, że nikt inny na świecie nie ma takiego związku jak ona i nikt nie może tak kochać.I patrząc na inne pary porównuje się do nich, zawsze wypadając lepiej.

To piękne.

I choć wcale niekoniecznie jest to prawdą, nawet jeśli istnieją związki bardziej idealne (stopniowanie, choć niepoprawne, jakże odpowiednie), to cudowne uważać, że twój jest najidealniejszy.

Też tak czuję.

Po siedmiu wspólnych latach, po wspólnym dorastaniu, dorośnięciu, wciąż jesteśmy razem. Szczęśliwi. W procesie dorastania, kierowaliśmy się jedną zasadą: zmieniaj się przy kimś, nie dla kogoś. Mimo wielu zmian, dla siebie wciąż jesteśmy tacy sami. Tak samo potrafimy się śmiać, głośno śpiewać, rozbrajać jednym słowem. Po siedmiu latach nadal mamy ze sobą o czym rozmawiać, często godzinami debatując na tematy trudne, życiowe. Po siedmiu latach wciąż patrzymy na siebie z czułością i tęsknimy za wtuleniem się w siebie. Po siedmiu latach wciąż się od siebie uczymy. Cierpliwości, zrozumienia. Miłości.

Życzę Wam takiej miłości. Miłości, która daje siłę, pozwala stawiać światu czoła, otwiera na wyzwania, daje pewność, że masz przy sobie osobę, która trzyma cię mocno za rękę i razem z tobą dzieli sukcesy i porażki.


Dziękuję Ci, M.